Vanochtend op internet gekeken, en alle liften in het Parsenn-gebied zijn in bedrijf. Kunnen we eindelijk, voor het eerst deze vakantie, weer eens skiën op mijn favoriete piste!

In Oberstdorf is inmiddels de temperartuur weer wat gestegen, tot boven het vriespunt. Het is ook nog gaan motregenen. Maar het Parsenn-gebied in Oostenrijk ligt een stuk(je) hoger.

Geertje voelt zich niet 100%, Eef zal bij haar blijven en Stephan en Daniëlle gaan met ons mee. En dan is er weer pech: mijn linker achterband is leeg. Dus de bus op de krik, reservewiel (zomerband) eronder en naar de VW-garage met het wiel.
Het valt mee: een lek ventiel. Nadat er een nieuw ventiel is ingezet kunnen we dan eindelijk op stap.

Maar... onderweg blijft het maar regenen.
De wegen zijn al weer mooi schoon gespoeld. Aangekomen bij de Parsenn regent het nog steeds.
We rijden door naar boven, naar het bergstation en café-restaurant Walserblick van Bernd. Om te testen gaan Stephan, Daniëlle en ik skiënd de piste af, Femma rijdt met de auto naar beneden. Onderaan kunnen we dan beslissen wat we doen. Of we een kaart kopen.

Knudde dus. Onder het skiën begint het harder te regenen en de piste is daardoor op een aantasl plaatsen nu al slecht. We stoppen ermee, doen de spullen weer in de auto en rijden terug naar Oberstdorf.

De familie, met Femma, gaan winkelen in Sonthofen. Een plaatsje ca. 10 km noordelijk van Oberstdorf. Ik blijf 'thuis', zet mijn winterband (die nog steeds hard is) er weer onder en doe wat andere dingen.
Van het opgenomen video-materiaal heb ik inmiddels op de laptop een aardig filmpje gemonteerd van een kleine 30 minuten.

's Avonds gaan we met zijn allen uit eten in "Wirtschaft zum Schmied". Een aardig (en traditioneel) restaurant waar we een tafel vinden in een niet-roken zijvertrek.
Lekker rustig: in het hoofdgedeelte horen we zo'n typisch Alpen-orkestje spelen die er nog bij jodelen ook!

Vrijdag 5 januari

Buiten miezert het nog, het is nu (08.15 uur) al ruim 3 graden boven nul. De sneeuw verdwijnt weer, in rap tempo. Dit wordt een dagje van opruimen en inpakken. Afrekenen met Herr Dentler. Vanmiddag nog even de stad in, Femma heeft ergens een nieuwe skibroek voor mij gezien voor weinig geld...

Morgen willen we op tijd vertrekken. De auto's zullen we vandaag nog voor het grootste deel inpakken. Ik weet niet of ik nog aan een 'update' toekom, waarschijnlijk wel. De laptop gaat toch als laatste de tas (en de auto) in!

(Achteraf: toen we tegen 18.00 uur terug waren deed de internetverbinding het niet meer, dus heb ik de laptop tóch maar vast ingepakt...)

Zaterdag 6 januari

Onze terugreisdag. Hopelijk geen (of niet teveel) files. We gaan rustig aan doen, of we een uurtje eerder of later thuis zijn maakt Femma en mij niet uit. Onder ideale omstandigheden vertrekken we rond 08.00 uur en zijn we tegen 17.00 uur thuis.

Update thuis, zaterdagavond 20.30 uur.
We zijn vanochtend rond half zeven opgestaan. Je bent wakker en dan slaap je toch niet meer. Om half acht waren we klaar en zijn we vertrokken. Eef en Geertje gingen voor ons uit. Met de BMW haalt Eef kruissnelheden van 180 km/uur, dus na 6 uur en 3 kwartier waren ze thuis!

Femma en ik hadden afgesproken dat we het rustig aan zouden doen. Of we nou een uur eerder of een uur later thuis zijn, wat maakt het uit? Er staat niemand op ons te wachten. Bovendien, 120km/uur met de bus of 150 km/uur scheelt nogal in het diesel-verbruik! En minder diesel is ook beter voor het milieu.

We reden daarom constant 120-125 km/uur, op de cruise-control. Een makkelijke en ontspannende rit. Ik heb me onderweg op de snelweg slechts één keer geërgerd aan een mede-weggebruiker. Dat was een Duitser in een snelle bolide die met de lichten ging knipperen terwijl ik aan het inhalen was. Daar word ik dus écht pissig van... Ik heb toen de alarmlichten aangedaan en een paar keer stevig op de rem getrapt, waarna ik gewoon verderging met inhalen. Het mag wel niet, maar ja. Toen de man me passeerde had 'ie het lef niet om me aan te kijken, maar hij schudde heftig met zijn hoofd. Zo'n gevaarlijke gek was de man warschijnlijk nog niet eerder tegengekomen ;-)

Wij moesten ca. 15 km verder rijden dan Eef en Geertje, maar na 7 uur en 40 minuten draaiden ook wij ons eigen woonerfje weer op. Thuis!

Afwachten tot volgend jaar...